Die tafel, die weerlig en die Koning van konings

My vlees vra,

“Moet nie te diep dink nie, Berna.

Moet nie al die emosies en gedagtes probeer bewoord nie.

Rus net.”

Maar, al voel ek gedaan na ses maande se swaar dra aan my sewe sakke sout

Sing my gees n gebed van dankbaarheid
n Pryslied aan Yahushua.

“I wouldn’t trade this piece of soil for all the riches of the world”

Was my woorde,

November twintig dertien.

Ek was lief vir Amsterdam Plaas.

Ek onthou die kombuis tafel –

Die put van die plaas huis.

Daar het ons menige gesprekke gevoer,

Die toekoms beplan,

Kwaad gevoelens tussen mekaar uitgestryk,

Moeilike situasies deur gestoei,

Mekaar geseen,

Vriende gevoed,

En ek weet God se engele het op die tafel gedans

Elke keer as ons vars plaas produkte

In n maaltyd – n FEESMAAL verwerk het;

Saam as gesin daaraan gesmul het.

Ek onthou die aand wat U vir MY gegee het.

Die aand toe die weerlig

Op die ritme van die donderweerlied gewals het.

Toe Swaziland se hemel my teater was.

Ek was alleen omring deur lewe.

U het al my gedagtes en drome op gesnipper;

Oor my gestrooi soos goue konfettie oor n bruid.

Net daar het ek geweet my God is groot.

Dit was groter as Amsterdam –

Dit was Swaziland en sy koning

Dit was die buurman se plaas

Dit was Hlanganpisi en Heyshopedam

Dit was die paleise en die shacks

Die Afrikaner in my hart

Die Zulu in my verlede

Die bruin man in my toekoms

Almal.

Alles.

Het voor die Koning gebuig.

182 dae later

1135 myl van Swaziland af

150 bokse tussen toe en nou

Vind ek myself op n ander man se grond.

So lief as wat ek vir Amsterdam was,

So lief het ek vir Breedevlei geword.

Die verlange na Amsterdam het nog nie opgedaag nie.

Ek weet ook nie of dit gaan nie.

Nou weet ek dat díe stukke grond n klein part in n merske masjien is.

Die Een wat die weerlig wals op Amsterdam gediregeer het

Is die Een wat heers oor Breedevlei.

Is die Een was díe water uit die aarde laat vloei.

Is die Een wat díe berge so geplaas het om n breede vlei te vorm.

Is die Een wat hierdie juweel weggesteek het.

Is die Een wat besluit het om my die vooreg –

Die ONVERDIENDE vooreg te gun om vandag hier te mag staan.

Hy is die Koning van die heelal wat in my leef.

Yahushua is my enigste hoop.

Dankie Vader.

Ek sal hierdie stukkie grond waardeer, koester, oppas, lief he...

Tot die dag wat U my anders opdrag gee.

                                 Deur Berna van Zy,l 9 September 2014

   

                                        (Weerlig lied: The blur, the line and the thickest of onions deur Little Comets)